اثر بخشی خانواده درمانی ساختاری بر سطح رضایت زناشویی زنان

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی رویکرد خانواده درمانی ساختاری بر سطح رضایت زناشویی زنان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه زنان دارای مشکل نارضایتی زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره رازی شهرستان ورامین بودند. از میان آنان 40 زن به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه مساوی شامل گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. این مطالعه با استفاده از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. اعضای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 70 دقیقه ای در معرض مداخله خانواده درمانی ساختاری قرار گرفتند. در طول مدت مداخله، گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. ابزار این پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. داده ها با روش آمار توصیفی و آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که خانواده درمانی ساختاری بر سطح رضایت زناشویی زنان مؤثر است. نتایج حاکی از اهمیت توجه به مداخلات خانواده درمانی ساختاری در افزایش رضایت زناشویی زنان بود.